Τα τελευταία χρόνια έχει μπει στη ζωή μας και συγκεκριμένα στα σπίτια μας, το χρώμα κιμωλίας, δίνοντας μας τη δυνατότητα για εντυπωσιακές αλλαγές!
Πρώτη φορά χρησιμοποίησα το χρώμα κιμωλίας για κάποια διακοσμητικά αντικείμενα, ένα ξύλινο δίσκο και κάποια χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά σπιτάκια, ενώ πέρυσι το δοκίμασα σε ένα πορτάκι επίπλου, με το αποτέλεσμα να μ΄ενθουσιάζει! Κατά καιρούς έκανα σκέψεις να ανανεώσω και κάποια μικροέπιπλα στα δωμάτια των παιδιών, ενώ πραγματικά εντυπωσιάζομαι, όταν βλέπω κουζίνες ή τραπεζαρίες να μεταμορφώνονται κυριολεκτικά με τα χρώματα και τις τεχνοτροπίες που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει, από τη μεγάλη ποικιλία ποικιλία που υπάρχει! Βασική προϋπόθεση βέβαια, να υπάρχει και η ανάλογη εμπειρία!
Με δεδομένη λοιπόν την έλλειψη εμπειρίας, είπα να δοκιμάσω με τρεις μικρές συρταριέρες που υπάρχουν στα δωμάτια των παιδιών και χρησιμοποιούνται ως βοηθητικά έπιπλα για τα γραφεία τους και μ΄ένα μεγάλο ξύλινο καθρέφτη. Το χρώμα τους ήταν σε απόχρωση ξύλου και με αφορμή την ανανέωση των δωματίων τους, αποφασίσαμε να τους δώσουμε την απόχρωση της βάσης που βάφτηκαν κάποιοι τοίχοι.
Βασικό πλεονέκτημα της εφαρμογής του χρώματος κιμωλίας, είναι ότι πέρα από ένα καλό ξεσκόνισμα, στο έπιπλο δεν χρειάζεται κάποια άλλη παρέμβαση. Ενώ πολύ χρήσιμες ήταν οι οδηγίες από το κατάστημα που προμηθεύτηκα το χρώμα.
Στα δικά μου έπιπλα χρειάστηκαν τρία χέρια χρώματος για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα, ενώ λόγω εποχής στέγνωναν πολύ γρήγορα και δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου αναμονή, απλά μετά το τελευταίο πέρασμα, άφησα να περάσουν 4 ώρες για να περάσω το βερνίκι.
Το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά πολύ όμορφο και άλλαξε εντελώς ο χώρος! Όσο για τη διαδικασία μπορώ να πω ότι δεν με ταλαιπώρησε καθόλου και μάλλον σύντομα θα επιχειρήσω κι άλλη αλλαγή!
Για όσους λοιπόν σκέφτονται να δοκιμάσουν κάποια αλλάγή στο χώρο τους χρησιμοποιώντας χρώμα κιμωλίας, εδώ μπορούν να βρουν χρήσιμες πληροφορίες και παρακάτω ένα πολύ κατατοπιστικό βίντεο.
Συμβουλή μου, να ξεκινήσετε από ένα έπιπλο μικρό…
Καλή επιτυχία!!!
Κείμενο-φωτογραφίες: Αγγελική Λενακάκη