Σύμφωνα με το εγχειρίδιο διαγνωστικών κριτηρίων της Αμρικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας του DSM-V για να θεωρηθεί ότι ένα παιδί έχει πρόβλημα υπερκινητικότητας, πρέπει να παρουσιάζει έξι από τα παρακάτω συμπτώματα, τουλάχιστον για διάστημα 6 μηνών, σε βαθμό που δεν συμβαδίζει με το επίπεδο της ανάπτυξής του.
• Κουνάει τα χέρια ή τα πόδια ή στριφογυρίζει διαρκώς στην καρέκλα του.
• Δυσκολεύεται να παραμείνει καθιστό όταν του το ζητάμε.
• Αφαιρείται εύκολα από εξωτερικά ερεθίσματα.
• Σηκώνεται συχνά στην τάξη ή σε άλλες περιστάσεις, ενώ θα πρέπει να είναι καθιστό.
• Τρέχει ή σκαρφαλώνει συχνά σε συνθήκες που δεν αρμόζει η συγκεκριμένη συμπεριφορά
.• Συχνά έχει δυσκολία να παραμείνει ήρεμο σε παιχνίδια ή σε δραστηριότητες κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου του.
• Είναι συχνά στην «πρίζα» ή αντιδρά σαν να κάθεται σε καρφιά.
• Μιλά συνεχώς.
• Απαντά προτού ολοκληρωθεί μια ερώτηση.
• Δυσκολεύεται συχνά να περιμένει τη σειρά του.
• Διακόπτει συχνά ή επιβάλλει την παρουσία του, π.χ., παρεμβαίνοντας στις συζητήσεις των μεγάλων ή διακόπτοντας το παιχνίδι άλλων παιδιών.
• Είναι ανυπόμονο.
• Δρα χωρίς να σκεφτεί.
Πώς εκδηλώνονται
Oι εκδηλώσεις αυτής της διαταραχής εμφανίζονται κυρίως στο σπίτι, στο σχολείο και σε άλλες κοινωνικές καταστάσεις, αλλά σε διαφορετικές διαβαθμίσεις. Παρατηρούμε ότι υπάρχει επιδείνωση των συμπτωμάτων σε συνθήκες που απαιτούν προσοχή, όπως, για παράδειγμα, όταν το παιδί πρέπει να προσέξει το δάσκαλο στην τάξη, να καθίσει σε μια συγκέντρωση, να κάνει τις εργασίες σε σχολική τάξη. – απόσπασμα
Από την Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγο-Παιδοψυχολόγο