Γιατί οι κόκορες λαλούν κάθε πρωί;
Οι κόκορες έχουν ηγετική θέση σε ένα κοτέτσι. Είναι οι αρχηγοί, οι φροντιστές, οι προστάτες, οι γεννήτορες. Είναι αυτοί που επιβλέπουν τις κότες και τους νεοσσούς, ειδοποιούν για ενδεχόμενο κίνδυνο και είναι έτοιμοι να επιτεθούν σε πιθανό εχθρό για να προστατέψουν το κοπάδι τους.
Φυσικά ξυπνητήρια αλλοτινών εποχών
Οι κόκορες (ή πετεινοί, κατά το επιστημονικότερον) λαλούν με μια δυνατή – και μερικές φορές διαπεραστική – κραυγή η οποία σηματοδοτεί τη χαραυγή. Μετά από έρευνες διαπιστώθηκε πως διαθέτουν ένα εσωτερικό βιολογικό ρολόι, το οποίο δεν επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες. Γι΄ αυτό σε παλαιότερες εποχές, όταν δεν υπήρχαν ρολόγια, αποτελούσαν τα φυσικά ξυπνητήρια των αγροτών.
Αυτή η διαπεραστική κραυγή του κόκορα παίζει επίσης τον ρόλο οριοθέτησης της εδαφικής του περιοχής σε σχέση με τους άλλους πετεινούς.
Ακόμα, το λάλημα μπορεί να προκύψει από κάποια ξαφνική διαταραχή στο περιβάλλον του. Κάποιοι που παρατηρούν σημάδια της φύσης πιστεύουν ότι το λάλημα του κόκορα κατά τη διάρκεια της ημέρας προμηνύει μεγάλη αλλαγή του καιρού.
Από την άλλη, οι κότες “κακαρίζουν” δυνατά όταν γεννήσουν ένα αυγό, θέλουν να καλέσουν τους νεοσσούς κοντά τους ή όταν νιώθουν πως απειλούνται.
Ένας μύθος λέει…
Η αρχαία ονομασία του κόκορα είναι αλέκτωρ, που αποτελεί ποιητικό τύπο του ουσιαστικού αλεκτρυών.
Στην ελληνική μυθολογία ο Αλεκτρυών ήταν νεαρός φίλος του θεού του πολέμου Άρη και συνδέεται με τον εξής μύθο:
Ο Άρης διατηρούσε παράνομο ερωτικό δεσμό με την Αφροδίτη, τη θεά του έρωτα, η οποία ήταν παντρεμένη με τον Ήφαιστο. Όποτε λοιπόν πήγαινε στην Αφροδίτη, έπαιρνε πάντα μαζί του και τον Αλεκτρυώνα. Τον έβαζε να στέκεται τη νύχτα σκοπός στην πόρτα του δωματίου, ώστε να τον προειδοποιεί όταν έβγαινε ο Ήλιος, επειδή ο Άρης υποψιαζόταν ιδιαίτερα τον Ήλιο μήπως τους δει από ψηλά και το πει στον Ήφαιστο.
Ένα βράδυ όμως ο Αλεκτρυών αποκοιμήθηκε και ο Ήλιος μπήκε με τις ακτίνες του στο δωμάτιο. Έτσι είδε τους εραστές να κοιμούνται μαζί και ειδοποίησε τον Ήφαιστο, ο οποίος τους έπιασε με ένα δίχτυ και τους εξέθεσε ενώπιον των θεών του Ολύμπου.
Ο Άρης, γεμάτος αγανάκτηση από την αμέλεια του Αλεκτρυώνα, τον μεταμόρφωσε στο ομώνυμο πουλί, δηλαδή τον κόκορα. Από τότε οι κόκορες, όταν πλησιάζει η ανατολή του Ήλιου, ποτέ δεν ξεχνούν και βιάζονται να την προαναγγείλουν με όλη τη δύναμη της φωνής τους.