“Ελάτε το βράδυ ν΄αποσπερίσουμε”, ήταν η χαρακτηριστική πρόσκληση για τις καλοκαιρινές παρέες, στις λουλουδιασμένες αυλές και στα απλά, αλλά φιλόξενα σπίτια των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Τότε δεν χρειαζόταν να κανονίσουμε από μέρες την επίσκεψη μας σ΄ένα φιλικό ή συγγενικό σπίτι, για την ακρίβεια δεν χρειαζόταν ούτε να τηλεφωνήσουμε πριν…
Θυμάμαι τη γιαγιά να μας λέει ότι το βράδι μετά το φαγητό θα πάμε ν’ αποσπερίσουμε στη θεία Χρυσώ…Και την επόμενη η θεία αναταπέδιδε την αποσπερίδα σε μας…όμορφα καλοκαιρινά βράδια, σε αυλές που μύριζαν ασβέστη, βασιλικό και γιασεμί…
Δεν θα ξεχάσω τα πεντανόστιμα καλούδια, φυστίκια, καραμέλες με γεύση κανέλα ή λεμόνι και φρούτα από το περιβόλι! Και ιστορίες, πολλές ιστορίες για τα παιδικά τους χρόνια ή για την καθημερινότητα τους, που μπορεί να μην είχε τις ανέσεις της εποχής μας, όμως όλα ήταν όμορφα και απλά!
Ένας από τους λόγους που αγαπώ το καλοκαίρι, είναι για τις αποσπερίδες εκείνων των ανέμελων χρόνων και πλέον χαίρομαι που το πατρικό μας γίνεται σημείο αναφοράς, για τις καλοκαιρινές συναθροίσεις αγαπημένων προσώπων!
Αγγελική Λενακάκη