Η Αυγή
Διώχνει και πάλι η αυγή,
το πιο πυκνό σκοτάδι
κι είναι της παρουσίας σου,
ένα μικρό σημάδι.
Βγαίνει ο ήλιος βασιλιάς,
στου παλατιού τη θήρα,
φωτίζονται οι δρόμοι μου
που εγώ, για σένα, πήρα.
Στο σήμερα και στην πνοή
της όμορφης στιγμής μου,
ανθίζει η ελπίδα και η χαρά
στον κήπο της ψυχής μου.
Μιλώ τη γλώσσα της σιωπής,
δεν έχω να εξηγήσω.
Θέλω μονάχα, σαν παιδί
κάθε λεπτό να ζήσω!
Κατερίνα Σηφάκη-Κουρτάκη
Η ζωγραφιά είναι του μικρού Σάββα Μανουσάκη