Η Ελληνική σημαία περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες. Ένας λευκός σταυρός μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο (πλαίσιο) στολίζει το πάνω προΐστιο μέρος.
Οι εννέα λωρίδες αντιστοιχούν στις συλλαβές της ιστορικής φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος», όπως παράλληλα και στα γράμματα της λέξης «Ελευθερία». Ο σταυρός συμβολίζει τον σταυρό του χριστιανισμού και της ορθόδοξης πίστης.
Σημαίες και λάβαρα με το σύμβολο του σταυρού χρησιμοποιήθηκαν πρώτη φορά από τη βυζαντινή αυτοκρατορία την εποχή του Μεγάλο Κωνσταντίνου.
Επί τουρκοκρατίας παρόμοιες σημαίες είχαν χρησιμοποιηθεί από τους Έλληνες σε διάφορες εποχές και κατά τόπους σε περιόδους εξεγέρσεων. Δημοτικά τραγούδια των αρματολών αναφέρουν ότι είχαν φλαμπουρα με τον Σταύρο και άλλα θρησκευτικά σύμβολα.
Η ελληνική σημαία με λευκό σταυρό σε μπλε φόντο υψώθηκε από το στόλο, που με αρχηγό τον Γιάννη Σταθά και υπαρχηγό τον Νικοτσάρα, πραγματοποίησε επιδρομές στο βόρειο Αιγαίο το 1807. Αυτή ευλογήθηκε και υψώθηκε το 1807 στη μονή Ευαγγελιστρίας στη Σκιάθο.
Το πρώτο έτος της Ελληνικής Επανάστασης δεν υπήρχε ενιαία διοίκηση και το κάθε στρατιωτικό σώμα έφερε τη δική του σημαία.
Η ιστορία της
Οι επαναστατικές σημαίες είτε ήταν τρίχρωμες (άσπρο-μαύρο-κόκκινο) με τα σύμβολα της Φιλικής Εταιρείας (όπως π.χ. τον φοίνικα που αναγεννιέται από τις στάχτες του ή την άγκυρα κ.ά.). Είτε ακολουθούσαν τα μπαϊράκια και τα φλάμπουρα των αρματολών φέροντας σταυρό μαζί με αγίους ή τον αετό, ενώ πολλά χωριά εξεγέρθηκαν υπό το λάβαρο της εκκλησίας της ενορίας τους.
Το 1822 πραγματοποιήθηκε η Α’ Εθνική συνέλευση κατά την οποία ψηφίστηκε το πρώτο ελληνικό σύνταγμα. Επίσης, πάρθηκε η απόφαση για την πρώτη Ελληνική σημαία. Το κυανό και το λευκό καθιερώθηκαν ως τα χρώματα της Ελληνικής σημαίας. Αυτή η επιλογή των χρωμάτων συμβολίζει το μπλε του Αιγαίου και το άσπρο των κυμάτων του. Αποτελούσε, δε, την επίσημη Ελληνική Σημαία έως το 1978 και καθιερώθηκε με νόμο στις 21-12-1978, οπότε και υιοθετήθηκε η ναυτική, με τις οριζόντιες λευκές και γαλάζιες γραμμές.