Τα βιβλία πέρα από πηγή πνευματικού και γλωσσικού πλούτου και πλούτου πληροφοριών, εξάπτουν τη φαντασία, τονώνουν την πνευματικότητα και την εγρήγορση του νου, τονώνουν τη μνήμη και μας φέρνουν σε επαφή με μια πλευρά του εαυτού μας που ενδεχομένως να μη γνωρίζαμε ότι υπάρχει.
Μέσα από τις σελίδες των βιβλίων μεταφερόμαστε σε άλλες καταστάσεις και πολιτισμούς, κάτι που μας βοηθά να αναπτύξουμε την ενσυναίσθησή μας, αλλά και να αποβάλλουμε το άγχος.
Επίσης πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι διαβάζοντας συστηματικά ενισχύουμε τη μνήμη, επιβραδύνοντας το ρυθμό εξασθένισής της που συμβαίνει με το πέρασμα του χρόνου.
Το familytime σας προτείνει λοιπόν πέντε λογοτεχνικά βιβλία, εσείς δεν έχετε παρά να επιλέξετε…
Όταν κλαίνε τα αστέρια
«…και αφού, όπως λες, η γιαγιά σου γνωρίζει τι σας γράφουν τα αστέρια, γιατί δεν προσπαθείτε να το αποφύγετε, να το αλλάξετε;»
«Γιατί δεν κάνει να αλλάζεις αυτό που σου γράφουν τ’ αστέρια. Πίσω τους έρχονται χειρότερα αν τα αποτρέψεις. Και τότε τ’ αστέρια κλαίνε.»
«Κλαίνε; Γιατί;»
«Κλαίνε για μας!»
Ο σαραντάρης Ελληνοαμερικανός έμεινε σιωπηλός. Η δεκαεπτάχρονη Ρουμάνα τσιγγάνα τον κοιτούσε σοβαρή…
Πενήντα χρόνια μετά, η μοίρα έμελλε να παίξει με τις ζωές δυο νέων ανθρώπων. Του νεαρού, πετυχημένου Στέφανου στην Αμερική και της όμορφης, μυστηριώδους Κασσάνδρας στην Αθήνα. Και οι δυο είχαν κληροδότημα ένα πανομοιότυπο δαχτυλίδι.
Η μοιραία συνάντησή τους άλλαξε δραματικά τη ζωή του Στέφανου. Το αλλόκοτο χάρισμα της Κασσάνδρας, μακάβρια κληρονομιά χαμένη στην άβυσσο του χρόνου της οικογένειάς της, ήταν το μέσο της για να τολμήσει ό,τι φοβόταν πάντα η φυλή της: να αλλάξει αυτό που έγραψαν τα αστέρια.
Όμως, όταν τα αστέρια κλαίνε…
Το βιβλίο αποτελεί επανέκδοση του ομώνυμου βιβλίου της συγγραφέως.
Τιρκουάζ
Υπάρχει το άσπρο. Υπάρχει το μαύρο. Κι ανάμεσά τους το τιρκουάζ. Το δαχτυλίδι που είχε επιλέξει ο Στέφανος να χαρίσει και στις τρεις αδελφές. Στη δύστροπη Ερατώ, στη δυναμική Κλέλια, στην ντελικάτη Μάιρα, τα κορίτσια του. Είχε τον τρόπο του με τις γυναίκες ο Στέφανος. Τις έκανε να νιώθουν όμορφα, να αισθάνονται μοναδικές.
Τη μία την παντρεύτηκε.
Την άλλη την ερωτεύτηκε.
Την τρίτη τη βίασε.
Το τιρκουάζ, ένα λαμπερό χρώμα που συμβολίζει την αλήθεια. Και την αγνότητα. Το τιρκουάζ, ένα σκοτεινό χρώμα που βουτάει σε αλήθειες ψυχής. Γιατί η ζωή έχει πάντα δύο όψεις. Γιατί κάθε ιστορία κρύβει πολλές πλευρές και βαθιά χτυποκάρδια. Άλλωστε, από το μεθύσι του έρωτα δεν είναι καμωμένη η ευτυχία;
Νουρίν
Είδε τον εαυτό της στους ξερότοπους της Αιθιοπίας, να τρέχει και να ψάχνει απελπισμένη τα μωρά της. Γύρω της υπήρχαν δεκάδες μελαμψά παιδάκια, μα εκείνη τα προσπερνούσε γυρεύοντας τα δικά της.
Ξαφνικά τα είδε. Ήταν βέβαιη πως ήταν τα δικά της παιδιά, το ένιωσε τη στιγμή που τα αντίκρυσε και μια άγρια χαρά πλημμύρισε την καρδιά της.
Έτρεξε κοντά τους να τ’ αγκαλιάσει, μα εκείνα απομακρύνονταν. Την έπιασε πανικός. Κάθισε απογοητευμένη στον κορμό του δέντρου κι άρχισε να κλαίει. Τότε το μεγαλύτερο κοριτσάκι τής μίλησε.
«Μην κλαις, μαμά, και μη στεναχωριέσαι. Υπάρχει εδώ ένα κοριτσάκι που σε περιμένει. Αυτό θα είναι το παιδί σου κι εσύ η μαμά του. Και θα είστε πολύ ευτυχισμένες και οι δυο. Η ζωή σου θα γεμίσει φως. Φως από τα μάτια της και την καρδιά της».
Ένα βιβλίο που μιλά για τη διαφορετικότητα, για την αδικία μα και για τη δύναμη της αγάπης. Ένα ταξίδι από τη Σύρο στην Αιθιοπία, γεμάτο δυνατό έρωτα, περιπέτεια, αγωνία και συγκίνηση. Η προσπάθεια δύο ανθρώπων να αποδείξουν πως η αγάπη μπορεί να νικήσει τα πάντα, ακόμα και τον κοινωνικό ρατσισμό. Άραγε θα τα καταφέρουν;
Το χελιδόνι του Βορρά
Αθήνα, 1982.
Η Δάφνη, μια δυναμική αρχιτέκτονας, με αφορμή τη συνάντηση με τον μεγάλο έρωτα των φοιτητικών της χρόνων, θα αναμοχλεύσει αναμνήσεις της ζωής της, για να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω και να συναντήσει ανθρώπους που τη σημάδεψαν, πριν κιόλας πάρει την πρώτη της ανάσα.
Κεντρική Μακεδονία, αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Ένα μωρό, μοναδικό απομεινάρι μιας φλεγόμενης καλύβας του βάλτου, αγωνίζεται να παραμείνει στη ζωή.
Δυο αδέρφια, με τα χέρια φυτεμένα στο μνήμα του πατέρα τους, ορκίζονται να πάρουν εκδίκηση.
Λίγα χρόνια μετά, ένα κορίτσι με μαρμαρωμένα πόδια αποχωρίζεται τον πατέρα του, που τον στέλνουν στην εξορία.
Παιδιά της ελληνικής Ιστορίας, ξετυλίγουν το κουβάρι του μύθου μέσα στη δίνη της, όταν εκείνη τρυπώνει ύπουλα στις ζωές τους για να τις συγκλονίσει, σε μια παραμυθένια πολιτεία, τα Γιαννιτσά, έναν ζωντανό μπερντέ με τα παλάτια του και τις καλύβες του, κι ανθρώπους λογιών λογιών που θα περάσουν εμπρός του, δειλούς και ήρωες, εχθρούς και φίλους.
Το κορίτσι που αγαπούσε τα βιβλία
Η Δήμητρα Κορίνη -στα τριάντα πέντε, μόνη, με έναν σκύλο και αρκούντως απελπισμένη- είναι στέλεχος εκδοτικού οίκου. Ενός μικρού εκδοτικού οίκου. Πολύ μικρού, για την ακρίβεια. Τόσο μικρού, που ασφυκτιά εκεί μέσα. Για να μην πούμε ότι ο τομέας των ενδιαφερόντων του εκδοτικού οίκου είναι τελείως άσχετος με τα δικά της εκδοτικά ενδιαφέροντα. Και για να μην πούμε, επίσης, πως η βασική της δουλειά ως στελέχους είναι να φτιάχνει καφέδες και να γράφει οδηγούς αυτοβοήθειας και αυτοβελτίωσης.
Το όνειρο της Δήμητρας είναι να κάνει μια σειρά λογοτεχνίας, μια σειρά στην οποία θα εκδίδει τα καλύτερα σύγχρονα ελληνικά μυθιστορήματα, ανακαλύπτοντας και βγάζοντας από την αφάνεια νέους συγγραφείς που ίσως δε θα είχαν διαφορετικά καμία τύχη στην καριέρα τους. Όταν όμως θα ξεκινήσει να το υλοποιεί, ούτε που φαντάζεται σε τι περιπέτεια πρόκειται να μπλέξει.
Και όταν μάλιστα κάνει την εμφάνισή του ο καλύτερος συγγραφέας της, ο Αύγουστος Γιανναράς, ένας νέος άντρας με εμφάνιση μοντέλου, η Δήμητρα θα τα χάσει τελείως -και δικαίως-, θα αποδιοργανωθεί και θα αποφασίσει πως πρέπει επειγόντως να το σκάσει από έναν εξαεριστήρα στον τοίχο, πριν να είναι αργά.
Αλλά βέβαια πάντα είναι αργά σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Ή όχι;
Ένα διασκεδαστικό ερωτικό μυθιστόρημα, γύρω από τον χώρο των εκδόσεων,
τους συγγραφείς, τα βιβλία και όσους τα αγαπάνε.