Τα παραμύθια του Αισώπου γράφτηκαν χιλιάδες χρόνια πριν, αλλά παραμένουν διαχρονικά, δίνοντας μας μαθήματα ζωής.
Τα βιβλία της σειράς “Η πολιτεία του Αισώπου“, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, σε διασκευή της Ιωάννας Μπαμπέτα και εικονογράφηση από τον Γιώργο Πετρίδη, απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας από 2 ετών και έχουν κοινή εισαγωγή, με τον Αίσωπο να παρακολουθεί από το παράθυρο του σπιτιού του μικρά και μεγάλα ζώα να συζητούν, να μαλώνουν, να γλεντούν και να θυμώνουν!
Έπειτα ο Αίσωπος έπαιρνε το φτερό του, το βουτούσε στο μελάνι και κάθε φορά μια νέα ιστορία γέμιζε το χαρτί! Και όλα αυτά συνέβαιναν σε μια χώρα μακρινή…στην πολιτεία του Αισώπου, που είχε δάση και λιβάδια, ποτάμια και λίμνες, βουνά και θάλασσες…
Ο λαγός και η χελώνα
Ανάμεσα στους αγαπημένους μύθους μικρών και μεγάλων αναγνωστών είναι ο λαγός και η χελώνα, που μας διδάσκει ότι πολλές φορές το φυσικό ταλέντο δεν αρκεί ενώ η κοπιαστική προσπάθεια κερδίζει. Ο λαγός στους μύθους του Αισώπου συμβολίζει την συγκροτημένη σκέψη και την εξυπνάδα, αλλά και την υπερηφάνεια που όμως του βγαίνει σε κακό. Από την άλλη η χελώνα συμβολίζει την καρτερικότητα, την επιμονή και την υπομονή!
“Νικά εκείνος που επιμένει και κοπιάζει κι όχι εκείνος που για τα προσόντα του κομπάζει”, είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας!
Το λιοντάρι και το ποντίκι
Ένας επίσης αγαπημένος μύθος είναι το λιοντάρι και το ποντίκι, ο οποίος μας διδάσκει να μην υποτιμάμε κανέναν ανεξαρτήτως από την εμφάνιση ή τη δύναμη του.
“Μην υποτιμάς κάποιον που είναι αδύναμος και μικρός. Μπορεί να τον χρειαστείς κι ας είσαι μεγάλος και δυνατός”, το ηθικό δίδαγμα…
Ο Αίσωπος
Ο Αίσωπος είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς, αναμφισβήτητος πατέρας του αρχαίου μύθου και κορυφαίος της λεγόμενης διδακτικής μυθολογίας. Δεν έγραψε κανέναν από τους μύθους, αλλά τους διηγούταν προφορικά.
Πρωταγωνιστές στους μύθους του Αισώπου είναι, κατά το πλείστον, ορισμένα ζώα, όπως η αλεπού, ο λύκος, το λιοντάρι, το ελάφι κ.ά. Κυρίως είναι διάλογοι μεταξύ ζώων που μιλούν κι ενεργούν σαν άνθρωποι (τα «φωνήεντα ζώα»), ενώ υπάρχουν και κάποιοι μύθοι με ανθρώπους ή θεούς. Πρόκειται για μικρά οικιακά αφηγήματα, διατυπωμένα με μεγάλη συντομία. Ο χαρακτήρας τους είναι ηθικοδιδακτικός, συμβολικός κι αλληγορικός.
Οι Μύθοι αυτοί έχουν ιδιαίτερη χάρη, θαυμαστή απλότητα κι άφταστη διδακτικότητα. Είναι εμπνευσμένοι από την καθημερινή ζωή και τη φύση.
Μέσα τους διακρίνεται το ευρύ, παρατηρητικό του πνεύμα κι η ικανότητά του να διδάσκει με μικρές, απλές ιστορίες, που πάντα έχουν στο τέλος κάποιο ηθικό δίδαγμα. Συνήθιζε με την παρατηρητικότητα και τη βαθιά σοφία του να πλάθει τέτοιες ιστορίες και να τις λέει γύρω του. Με τον καιρό απέκτησε μεγάλη φήμη κι όλοι έτρεχαν κοντά του για να ακούσουν κάποιο μύθο του σχετικά με κάποιο πρόβλημα τους. Σιγά σιγά οι μύθοι του άρχισαν να μεταδίδονται από στόμα σε στόμα μεταξύ των ανθρώπων, μέχρι την ελληνιστική εποχή οπότε συγκεντρώθηκαν για πρώτη φορά. (Πληροφορίες για τον Αίσωπο από την wikipedia)